Józia prowadzi Gienię do spowiedzi do polskiego księdza, któremu dziewczyna wyznaje ze wstydem, że pozwoliła się dotykać wujowi Romanowi. Po spowiedzi spotyka profesor Hufaldową, z którą wdaje się w rozmowę na temat prawdy i kłamstwa. Poznaje też tragiczną prawdę o Fridzie, niemieckiej podopiecznej pani profesor. Gienia jest zbulwersowana zasłyszaną historią. Równie duże wrażenie wywiera na niej żałosne widowisko, które urządzają sobie radzieccy żołnierze strzelający do wyrzucanych przez okno niemieckich książek, niekiedy unikatowych dzieł klasyków. Biełuń, teraz członek ORMO, sugeruje Janeczce, że zna jakieś kompromitujące informacje na temat Romana i w razie potrzeby może je wykorzystać przeciwko niemu. Janeczka wpada w popłoch. Niesłabnące zainteresowanie Romana piękną i elegancką Frau Peszke doprowadza Janeczkę do rozpaczy. Gienia jest jednak przekonana, że ciotka martwi się przez nią. Na Litwie panuje ostra zima.
