ความใส่ใจที่เรามีต่อร่างกายนั้นแทบจะเรียกว่าหมกมุ่น แต่จะมีสักกี่คนที่ใส่ใจเรื่องของจิตใจตัวเอง เราเคยรู้สึกว่าความคิดผิดแปลกสวนทางกับความตั้งใจไหม ทุกคนต่างอยากมีความสุข แต่กี่คนกันล่ะที่ละเลยจิตใจทั้งที่กุญแจแห่งความสุขวางอยู่ในนั้น ละครเรื่องนี้สะท้อนเรื่องราวของคนที่มีแผลฝังลึก ทั้งที่ไม่รู้ตัวหรือพยายามซ่อนอาการทางจิตเอาไว้ พวกเขาได้เรียนรู้ผ่านกันและกันว่าพวกเขาไม่ได้เจ็บปวดอยู่คนเดียว และไม่ได้เผชิญกับมันตามลำพัง พวกเขาได้รู้ว่ามนุษย์ต่างโดดเดี่ยว และมนุษย์อยากมีชีวิตอยู่ ไม่ใช่ตาย นี่คือเรื่องราวอบอุ่นหัวใจที่จะสื่อให้เห็นว่า ทุกคนมีความพิเศษในตัวเอง และนั่นไม่ใช่ความผิดแปลกแม้แต่น้อย
