Gdy we wczesnej kredzie podniósł się poziom oceanów, rozpadały się stare kontynenty, a między nowymi rozciągały się rozległe płytkie morza, powstały doskonałe warunki dla rozwoju wielkich pterozaurów. Odcinek skupia się na losach jednego z nich – ponad 40-letniego samca pterozaura z rodzaju Ornithocheirus, olbrzyma o 12–metrowej rozpiętości skrzydeł. Zazwyczaj przemierzający Ziemię w poszukiwaniu pożywienia, ornitocheir, jak co roku gdy zbliża się okres godów, zmienia trasę swej wędrówki, wyruszając na tereny lęgowe na wyspie Kantabrii, odpowiadającej terytorium dzisiejszej Hiszpanii. Wyruszając ze skalistych wybrzeży na terytorium dzisiejszej Brazylii (według książki Tima Hainesa z wybrzeży Borboremy, odpowiadających północno-wschodniej Brazylii), pterozaur po kilku dniach dociera do południowych wybrzeży dzisiejszej Ameryki Północnej. Tam trafia na ogromne, składające się z setek osobników stado iguanodonów z gatunku Dakotadon, przemierzających wybrzeże i żerujących na skraju lasu.
