Wiedeń, rok 1885. Młody neurolog, doktor Zygmunt Freud, popada w konflikt ze swymi kolegami na tle oceny natury histerii. Wyjeżdża do Paryża, by kontynuować studia nad interesującym go problemem pod kierunkiem prof. Charcota i kiedy wraca do Wiednia, kontynuuje stosowanie poznanej tam metody leczenia przez hipnozę. W trakcie badań porzuca hipnozę na rzecz analizy podświadomości, badając w ten sposób także samego siebie. Formułuje teorię seksualizmu dziecięcego, nazwanego "kompleksem Edypa" i wygłasza ją w czasie jednego z odczytów. Chociaż jego teoria została przyjęta z niedowierzaniem, Freud jest przekonany o konieczności prowadzenia dalszych badań.
